Page 3 - CEZAYİR ÜLKE RAPORU MART 2021
P. 3

“





               ÜLKEYE GENEL BAKIȘ:

               Cezayir,  Başkanlık  sistemi  ile  yönetilen  bir  Cumhuriyettir.  Bağımsızlığını  kazandığı  1962
               yılından sonra, Ulusal Kurtuluş Cephesi (FLN – Front de Libération National) tarafından tek

               partili  siyasi  sistem  çerçevesinde  yönetilen  Cezayir,  1989  yılında  yapılan  halkoylaması
               sunucunda kabul edilen yeni Anayasaya ile çok partili sisteme geçmiştir.

               Ülke,  yüzölçümü  bakımından  Afrika’nın  en  büyük  ülkesi  olup  dünyanın  onuncu  büyük
               ülkedir. Kuzey Afrika'da, Akdeniz kıyısında, Fas ve Tunus'un arasında yer almaktadır. Ülke
               topraklarının % 80’i çöl bölgesi Sahra’da yer almaktadır. Sahra’nın büyük bir bölümü yarı çöl
               özelliklerine  sahiptir.  Komşuları,  Libya,  Nijer,  Mali  ve  Moritanya  olan  Cezayir’in  %  10’luk
               kısmını  oluşturan  verimli  kuzey  kısmında  tahıl,  şarap,  zeytin  ve  meyve  üretimi

               desteklenmektedir. Aynı zamanda dünyanın en fazla petrol rezervine sahip ülkelerden biri
               olarak  öne  çıkmaktadır.  Son  yıllarda  inşaat  sektörüne  yapılan  yatırımların  arttığı  Cezayir,
               birçok Türk inşaat firmasına ev sahipliği yapmaktadır.

               Cezayir'in kıyıları genelde dağlara çok yakın ve sarptır, fazla doğal liman yoktur.  1.280 Km
               uzunluğunda deniz kıyısına sahip olan Cezayir, 500 den fazla balık türü ile en zengin deniz
               mahsulüne  sahip  ülkelerden  biridir.  Ülkenin  500.000  ton  balık  rezervi  bulunmaktadır.
               Güneydoğudaki  Hoggar  bölgesinde  altın  ve  Mali  sınırı  yakınlarında  elmas  yatakları

               bulunmaktadır. Yüksek değerli maden cevheri demir-kükürt, fosfat, kurşun, çinko, cıva, barit
               ve antimon çıkartılmakta ve ihraç edilmektedir.  Fakat enerji dışı madencilik sektörü ihmal

               edilmiş olup, kapasite kullanımının sadece % 55 olduğu tahmin edilmektedir.
               Ülkenin sürekli artan iç talebine cevap veremeyen yerli tarımsal üretim, ülkeyi toplam gıda
               ihtiyacının  yaklaşık  yarısı  oranında  dışa  bağımlı  kılmaktadır.  Yüksek  platolarda  ve  dağlık
               bölgelerde  koyun,  keçi  ve  sığır  besiciliği  yapılmakla  beraber,  hayvancılık  da  tıpkı  tarımsal
               üretim gibi küçük ölçekli olmanın verimsizliği ile karşı karşıyadır. Ülkede et fiyatlarının halkın

               alım gücünün üstünde seyretmesi ve üretimin, talebin çok altında kalması nedeniyle her yıl
               Arjantin, Brezilya gibi ülkelerden önemli miktarda et ve canlı hayvan ithalatı yapılmaktadır.
               Hayvancılığın gelişmemiş olmasına paralel olarak, süt ve süt ürünlerinin üretim kapasitesi de
               son derece sınırlıdır.

               Ülkenin  kuzey  bölgesinde Akdeniz  iklimi,  güneyinde  ise  çöl  iklimi  hakimdir.   Ülke  nüfusu,
               Akdeniz  kıyısında  ülkenin  kuzeyinde  yoğunlaşmıştır.  Bu  bölgede  başkent  Cezayir  ve  Oran
               şehri  olmak  üzere  iki  önemli  şehir  bulunmaktadır.  Ülkedeki  iç  karışıklık  1990’lı  yıllarda

               nüfusun  önemli  şehirlere  göç  etmesine  neden  olmuştur.  İşgücünün  %  35'i  gibi  yüksek  bir
               oranın ya işsiz olduğu ya da yeterince çalıştırılmadığı tahmin edilmektedir. Avrupa'ya ya da
               Kuzey Amerika'ya gitmek için vize almak son derece güç olduğundan, geleneksel kaçış yolu
               olan göç, hemen hemen tamamen kapanmış gibidir. İşsiz sayısını azaltmak için, hükümetin
               işgücü yoğun hidrokarbonlar-dışı sanayileri geliştirmek zorunda olduğu belirtilmektedir.








                                                            2
   1   2   3   4   5   6   7   8